‘Laten we de norm omdraaien’, schreef socioloog Mark van Ostaijen vorig weekend in de Volkskrant. Niet langer moeten deeltijdwerkende vrouwen worden geproblematiseerd, maar de ‘onwrikbare voltijdbanen van de verwende prinsjes’. Het was een belangrijk pleidooi dat, zo zag ik online, met opluchting werd onthaald. Eindelijk. Uit die reacties sprak nog iets anders, iets wat ik ook bij mezelf bespeurde: kan het emancipatiedebat dan ook verlost worden uit de greep van de verwende prinsjes, de orakels die er welhaast een voltijdbaan aan hebben om Nederlandse vrouwen ‘lui’, ‘ambitieloos’ en ‘golddiggers’ te noemen?