Na een jaar was ik weer terug in het huis dat zich achter hoge bomen verschuilt. Beneden leidde een lint van herfstbladeren naar de studio. Ik kwam er gisterochtend om een tekst op te nemen. René, de man die aan de knoppen zit en met decibels jongleert, leek opgelucht: na maanden van gedwongen inactiviteit maakte het coronavirus eindelijk pas op de plaats. Er was weer werk voor zijn studio. Ik zat op een bankje te wachten, toen de vrouw zich aan mij openbaarde. Ze hing ingelijst aan de muur, naakt in het halfduister dat haar schoonheid omrandde.